Mensenkind
'Ik teken mijzelf vrij en kom tot de essentie'
hoe te beginnen als je door een vader gevraagd wordt tekeningen te maken bij gedichten over Rieke, zijn ernstig zieke dochter.
wat mag ik voor hem en haar betekenen
de gedichten liggen al dagen ongelezen op mijn werktafel
gedachten, woorden, beelden
in mijn hoofd draait een film af, waarvan ik niet de regisseur ben
het eeuwige, het begin, de leegte, leegte en isolement
de liefde, onvoorwaardelijk, onbaatzuchtig, grensoverschrijdend
zorg, verdriet en troost
wolven, een wolf beschermt en voedt een mensenkind, paarden, vogels
oer
archetypen
kennen en voelen
abstraheren
ik teken mijzelf vrij en kom tot de essentie
Marcel Verbrugge
Wederzijdse afhankelijkheid is een belangrijke waarde in het leven. Het is een gegeven in de betekenis dat het je gegeven wordt en dat je het kunt geven. We geven en vinden gehoor, we kijken elkaar in de ogen. De expositie ‘Mensenkind’ wil dit tevoorschijn roepen.
In de expositie zijn beelden en gedichten samengebracht: gewassen pentekeningen en acrylschilderijen van beeldend kunstenaar Marcel Verbrugge, en gedichten van Marnix Niemeijer. Zijn gedichten, die onder de titel ‘Opname van opzij’ zijn uitgegeven, zijn verbonden met een langdurige opname van zijn dochter vanwege psychoses. Ze hebben Marcel Verbrugge geïnspireerd tot het maken van zijn beeldend werk. Werk met een ziel.
De getoonde beelden en woorden vormen een dunne lijn van leven, waarin verlies en dreiging hand in hand gaan. Niet alleen voor de persoon in kwestie maar ook voor hen daaromheen. Tegelijkertijd laten ze tekenen van hoop zien, hoe klein ook. Door het steeds maar weer zoeken van de ander, met geduld en liefde; door open te staan voor wat onverwacht je pad kruist.
'Alle gedichten wemelen van tederheid en taalvaardigheid – en toch beschrijven ze een werkelijkheid die voelt als een stomp in de maag.'
Rien van den Berg, dichter en recensent
'Men heeft het in recensies vaak over ‘urgente poëzie’ maar wat mij betreft is dit een van de zeldzame keren dat dat label klopt.'
Peter Knipmeijer, Stadsdichter van Utrecht
Marnix Niemeijer is al jaren werkzaam als directeur en bestuurder in organisaties op het terrein van internationale noodhulp (waarvoor hij jarenlang in Bangkok woonde), belangenbehartiging voor mensen met een verstandelijke beperking, samenwerking & armoedebestrijding, en nu onderwijs.
Hij publiceerde in 1992 de veelgeprezen bundel Tweegebieden. 'Opname van opzij' is na vijfentwintig jaar zijn tweede bundel en in 2017 gepresenteerd in het UMC in Utrecht. (Presentatie dichtbundel "Opname van opzij" - UMC Utrecht)
In 2019 is de collectie tekeningen en schilderijen tentoongesteld in Huis Kernhem te Ede. (Uitnodiging: Tentoonstelling 'Mensenkind' samen met dichter Marnix Niemeijer)
